sabaha kadar durup dinlenilesidir. harika bir şey. bana çok iyi geliyor, yeni bir nefes gibi... damlaların çarptığı yakın çevre bir bir canlanıyor insanın zihninde, hayalinde. farklı bir ışığı var, farklı bir silüeti. bizim buralardaki kiraz ağacımız mesela. daha yeni kızardı. ağaç, yeşil, yağmur... umut doluyor insan. nelerin içinde kaldığını görünce şöyle bir bakıyor ama dünya bu diyor sonra. dünya bu alış dertli dertsiz...
birkaç damla sonra durup bakıyorsun, sahi nerede onlar? biz neredeyiz? çok mu sevdik? düşüş böyle bir şey işte. sonu yok mu bunun?
en son yağmurdan ne zaman kaçmıştım o da aklıma gelir ara ara. sesini sevip kendisinden kaçmak. tam bir ikiyüzlülük. savaştan kaçmak gibi. çok aşırı değilse mont giymem ama. yağmuru değil ıslanmayı pek sevmiyorum sadece... yağmur yavaşladıkça, sesi kesildikçe biz de silinip gidiyoruz, yitip gidiyoruz öylece...
yağmurun dayanılmaz sesi
uzun süredir duyulmamışsa ilaç gibi gelir. her şey kapatılır sadece bu ses dinlenilir.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?