yaşamak

sadece nefes alıp vermekten ibaret olmayandır. bir kulun himayesinde sürüp gitmek, o da değildir. Özgürlüktür, hiç bize verilmeyen kadar. Hiçbir zaman ulaşamadığımız kadar. Olabildiğince, bir kuşun kanadında, bir ufuk çizgisinde, sararmaya yüz tutmuş bir yaprakta, belki de vazgeçilmiş bir toprak parçasında herkes emekle derken, uçmaktır. Belki de, inanmak... Yaşamak budur, diğer günü hiç yaşamadığın şekilde açmak gönlüne ve seni duyan gönüllere. Hiç tutmadığın şekilde tutmak, kalemi kağıdı ve hatta nefesi ve öyle bırakmak ki, yücesinden sessiz, derin ve iç çeker gibi...

Yaşamak şakaya geImez, büyük bir ciddiyetIe yaşayacaksın bir sincap gibi meseIâ, yani, yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey bekIemeden, yani, bütün işin gücün yaşamak oIacak.

bir şairimize göre şakaya gelmeyecek olan eylem. bana kalırsa güzel bir ironi yapmış.