yazarların telefon bağımlılık düzeyleri

sabah kalkar kalmaz alarmı kapatmak için elime alıyorum. interneti açıyorum. gelen mesajları cevaplıyorum. hemen bir feys instagram a bakıyorum. serviste canım sıkılınca elime alıyorum. nöbetciysem genelde elimde. öğle arası genelde elimde. eve gelince bi yarım saat daha oyalanıyorum. dışarı çıkmışsam farklı farklı pozları deneyip fotograf çekme aşamalarından geçiriyorum, sonrasında o mu güzel bu mu güzel aşaması, bu olmamış aa son bir kere daha çekinelim derken... sonrasında mesajlaşma konuşma derken alarmı kurup yatıyorum.
kısacası tipik bir ergen gibi sürekli telefonla haşır neşirim. memnun muyum ? asla. bu yüzden elimden geldiğince azalttım. gereksiz bulduğum bir çok gruptan çıktım. olabildiğince azaltmaya çalışıyorum. sadece ihtiyaç haline getirmeye.

Bi face bi Instagram bi memur sözlük bi Google amca o kadar.

Çoluk çocuğa karıştığıktan sonra kendimi iyiden iyiye mecbur hissediyorum.
Seslerini duymak için o telefon hiç ama hiç uzaklaşmıyor yanımda. Şarjı bile bitmiyor müsade etmiyorum.

Eve gidince kumandanın yanında sıfır değeri var.

Okul, arkadaş vs WhatsApp grupları olduğu sürece telefondan ayrı kalmak zor. Bi gün iki saat interneti kapatmıştım okulda. Müdür toplantıya çağırmış gruptan, sonra ki teneffüs benim sınıfı konferans salonuna götürülmesi gerekiyormuş, bi de elektrikler kesilecekmiş diye velilere mesaj atılacakmış erkenden gelmeleri için. Velimin biri mesaj atmış çocuğu sabah rahatsızlanmış sınava gelemeyecekmiş. Annem mesaj üstüne mesaj atmış misafir gelecek akşama gelirken malzeme al tatlı yap, arkadaşlar grup kurmuş beni de eklemişler hafta sonu birlikte adalara gidelim diye. babam mesaj atmış kardeşimin öğretmeninin telefon numarasını yollayayım diye. Tüm bunlar bu kadar kısa zamanda olmuş, çok şey kaçırmışken, Şimdi nasıl diyeyim telefonu elime almıyorum diye

ileri düzey. Her şeyi telefon üzerinden yapabilen insanlardan biriyim.
elimden alsalar hatta kullandığım modeli alsalar depresyona girerim o derece.

yok denecek kadar az.

Sosyal medya kullanmıyorum. Bu yüzden yatmadan ve sabah kalkar kalkmaz bakayım derdim yok. Oyun bağımlılığı var. Hepsini sildim. Ama Pes 2017'nin cepten indirelebildiğini öğrenince yenik düştüm. Bir de tuvalete bile telefonsuz girince eksiklik hissediyorum. Kurtulmak lazım bu dertten.