yazmanın hayal gücünde açtığı dünyalar ve kağıda dökebildikleriniz ile sizi birçok yükten kurtarmasıdır. sıkışıyor insan, daralıyor. kendince düştüğünü hissediyor ama toparlaması lazım. bir yandan zihnin oyunları, bir yandan içinizdeki bencil ses. herkes bir şeyler karalıyor, sizle birlikte içerde bir yerde. içerisi neresi onu da pek bilmesem de, az biraz nefes aldırdığını söylemeliyim. yazmak var iyi ki, iyi ki kağıt kalem var. insan korka korka yaşamayı kabullenir mi? Yazmazsa kabullenir. İnsanın kendini dağıtırken toplama şansını da verir. Hayal dünyasının yaşamı çekilmez hale getirmesi ya da yaşamın sizi boğmasına bir kaçış. üretme peşindesin, dertlisin, kederlisin ama insan kendi başına, yalnızlığına inerken kaybolur mu? Mutluluğu sürdürürken, azılı bir suçlu gibi kaçar mı ne varsa, kaçmaması gerekirken, kalıp savaşmak için... Takıntılı, kasıntı, kuralcı beni bile rahatlatır mı? Evet, var bu. Gece gece soyutladım, affola.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?