Geçen akşam avm ye gittim. Dolaşırken kendime yeni bir ayakkabı bakayım dedim. Yeni ayakkabıyı denerken işte tam o an çıkardığınız eski ayakkabıya dikkatle baktınız mı hiç bilmiyorum. Çıkardığınız ayakkabı eski olmasa da göze o kadar kötü görünüyor ki. İşte o an çocukluğum aklıma geldi.
Çocukluğumuzda bizi en heyecanlandıran-sevindiren olaylardan birisidir eskiyen ayakkabının artık eskidiğinin farkedilmesi ve ailenin yeni ayakkabı alması. O yeni ayakkabı öyle sevinç kaynağıdır ki; bir kaç gün topa bile vurmak istemezsin.
Tabi o zamanlar şimdiki çocuklar gibi her istediğimiz alınmıyordu. Bir ayakkabı ile en az 2 yıl idare edilir hatta 1 numara büyük alınırdı.
Köyde yaşayanlar bilir beyaz/gri lastik ayakkabılar vardır. Bu ayakkabılar köyde giyilir, okula giderken giymek içinse normal ayakkabı alınırdı. Lastik ayakkabılar da kenardan yırtılırsa yama yapılırdı.
Şimdilerde bizi eskisi gibi heyecanlandırmasa da yeni ayakkabı almak her zaman sevinç kaynağıdır. Hatırlamak lazım geçmişi, israf etmemek lazım. Gereğinden fazla almamak lazım. İhtiyaç sahibi bir çocuğa alabilirsin mesela .Onun "yeni ayakkabı almak" adlı sevincinde çocukluğumuza dönebiliriz.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?