evlenince sadece sevgili ile değil sevgilinin ailesi ile de evlenmek

ailelerimizin hala küçük bebekleri olduğumuz mantığından kurtulamamış olmasından kaynaklıdır genelde. diğer yarısı da bizim hala yeni bir aile kurduğumuzu idrak edememizden kaynaklıdır. tabii haliyle iki tarafında ailesi bu boşluklardan oluşan sızıntılardan içeri girmeyi kendilerine hak sayarlar. malesef ki bir çok evliliğin ilk dönemlerindeki sorunlar bundan kaynaklanır. hatta başa çıkılmazsa önlemi alınmazsa önü kesilmezse boşanmaya kadar bile gidebilir.

Olayı tek cinsiyet olarak değil de her iki açısından değerlendirelim. Kadınla erkek evlenince birbirinin eşi olur. kadın, erkeğin ailesi ile evlenir evin gelini olur. erkek, kadının ailesi ile evlenir ailenin damadı olur. Aynı zamanda İki tarafın da ailesi birbiri ile evlenir birbirlerinin dünürü olurlar.
Demek istediğim şu ki, evlenince sadece kadın ve erkek evlenip, onlar ermiş muradına biz çıkalım kerevetine olmuyor olay. Asıl ondan sonra başlıyor hayat. aileler de uyumsuzluk varsa iki taraf için de hayat zindan olur, dediğim durum

bayramın ilk günü kimin evine gideceğiz tartışmasına girildiğinde hissedilendir.
Kendim girer miyim orasını hiç bilmiyorum.

evlilik sadece kendine eş seçmekten ibaret olmadığının bir göstergesi.
Bu sözü sürekli duyardım ancak ilk defa bu yaz idrak edebildim.
yazın ziyaretine gittiğim bir kıymetli tanıdığımın kızları vardı. Düşündüm içimden geçirdim sadece ve sadece o adama güvenip görücü usulü ile kızıyla evlenebilirim. Evet gerçekten bu şekilde hissettim. Evlilik denen şey neydi ki zaten.

Bu gün bu konuyu tekrardan bi şekilde yaşadım.
Sabah kahvaltıya gittim (yazar: madarator)'e. Kendisinin Allah bağışlasın bir çocuğu oldu. Epey zamandır görmek istiyorduk ama bu güne kısmetmiş.
Neyse;

evi dolaşırken, bize evi tanıtırken şurası şöyle burası böyle diye tanıttı. Çocuk odasında şu önemli, bu çocuğun sümüğü çekiyor temizliyor gibisinden, evli ve çocuklu olmayanların bilemeyeceği tarzda eğitimler gördük bi nevi.

En son gece lambasını gösterirken normal boyadan farklı daha açık bir boya şeklinde bir şey vardı. Hayırdır ne oldu buraya böyle dedim.
Kendisi de ayşe'nin (ayşe yenge hanımın ismi farzet) babası yaptı. Hafif çatlak vardı da diye.
Bu cümleler rahat 20 metre ileride oluyor. Ayşe'nin annesi (madarator'un kaynanası) mutfaktan sözü duyar duymaz geldi olduğumuz yere ve aynen şunu sordu;
-kimin babası yaptı?
-bamam yaptı diye düzeltti bizim ki!
-Ama yani babana neden ayşenin babası diyorsun tarzında şeyler söyledi kaynana teyze.
-Daha iyi anlaşılsın falan diye dedim.
böyle bir muhabbete bizzatihi şahit oldum. Bu madaratoru küçük düşürür mü hayır. Sadece o mu yaşıyor tabi ki hayır.

demem o ki evlenince işler bildiğimiz gibi olmayacak muhtemelen. Balayına gidip eve gelmek ile bitmeyecek.