#müzisyen

duane eddy

this guy needs a beer
Rock gitarın ilk efsaneleri ve dünyanın en popüler enstrümantal müzisyenleri arasında yer alan Duane Eddy “The Twang”, “The King of Twang”, “The Twanging Guitar Man” gibi isimlerle de bilinir ("Twang" için; 1957 model Gretsch marka gitarıyla Duane Eddy'nin ilk ortaya çıkardığı, dolgun sesli, kıvrak bir gitar üslubu denebilir).

Çocuk yaşlarda gitara başlayan Amerikalı Eddy, vaktini gitarla geçiriyor, 50'li yılların ortalarında, birtakım lokal plak kayıtları için stüdyo müzisyenliği yapıyordu ve bu sayede, Eddy'nin gitar üslubunu beğenen, albüm kayıt ve tanıtım işleriyle ilgilenen, -ileride Country müzisyeni olacak- Lee Hazlewood ile tanıştı. Hazlewood'un önerisi ve desteğiyle, 20 yaşındaki Eddy, ilk çalışması "Rebel Rouser" isimli bir EP'yi (Extended Play: Geçmişte revaçta, genelde birkaç şarkıdan oluşan mini albüm) ve hemen ardından "Have 'Twangy' Guitar Will Travel" ilk albüm çalışmasını 1958'de piyasaya çıkardı. Bunlar o tarihe kadar benzeri görülmemiş çalışmalardı ve özellikle müziğe ilgi duyan genç kuşak üzerinde kısa sürede büyük etki yarattığı gibi (aynı tarihlerde, deneysel ve hoş gitar çalışmalarına sahip, Rock & Roll temelli, elektro gitar ağırlıklı, genelde instrumental bir müzik türü olan 'Surf'ün doğuşunda etkili oldu) ticari başarıya çabuk ulaştı, ve 60'larda Hazlewood ve Eddy ikilisi geriye kalan albümlerde de birlikte çalıştılar. Bu süreçte; "Moovin' N' Groovin'" , "Rebel Rouser", "Cannonball", "Forty Miles of Bad Road", "Shazam!", "Because They're Young", "Peter Gunn", "High Noon", "The Lonely One", "Pepe" ve "Ring of Fire" sanatçının şöhretini katlayan bazı parçalar olurken, bunlardan "Peter Gunn" (parça aslında film müzisyeni Henry Mancini'nin, ilk gitar coverı Duane Eddy tarafından yapılmış cover orjinal parçadan daha ünlü olmuştur), Grammy başta olmak üzere birçok ödül kazandı. 60'larda Duane Eddy, "The Wild Westerners", "The Savage Seven" gibi bazı filmlerde rol aldı, sonraki senelerde ise, Eddy, film müzisyeni Hans Zimmer ile tanıştı ve ikili "Broken Arrow" gibi bir iki film soundtrackinde birlikte çalıştı, ayrıca Eddy'nin şarkıları çok sayıda filmde kullanıldı, bunlardan birkaçı; "Streets of Fire", "Natural Born Killers" ve "Forrest Gump". Duane Eddy ismi, Rock and Roll Hall of Fame and Museum adındaki (Donna Summer, Madonna gibi bazı istisnalar dışında genelde Rock kültürüne katkıları olmuş müzisyenlerin yer aldığı) bir müzede bulunmaktadır. Eddy bugüne çok sayıda müzisyenle birlikte çalıştı ya da beraber sahne aldı; bunlardan bazıları; George Harrison (Beatles), Waylon Jennings, Willie Nelson, Ry Cooder, Chet Atkins, Ravi Shankar, Scotty Moore (Elvis Presley) Nokie Edwards (Ventures) ve John Fogerty (Creedence Clearwater Revival). Bu müzisyenlerden John Fogerty, Eddy hakkında şöyle demiştir: "Duane Eddy was the front guy, the first Rock & Roll guitar god."

Eddy'nin almış olduğu ödüllerden bazıları
Number One World Musical Personality 1960
Grammy Winner Best Rock Instrumental Peter Gunn 1986
Grammy Nomination Best Country Instrumental 1992
Guitar Player Magazine Legend Award 2004

Eddy'nin popüler albümleri
Have "Twangy" Guitar—Will Travel (1958)
The "Twangs" the "Thang" (1959)
Songs of Our Heritage (1960)
$1,000,000.00 Worth of Twang (1960)
Girls! Girls! Girls! (1961)
Twistin' With Duane Eddy (1962)
Twangy Guitar - Silky Strings (1962)
Surfin' (1963)
Duane Eddy & The Rebels—In Person (1963)
Twangin' The Golden Hits (1965)
http://www.scaruffi.com/vol1/eddy.html

link wray

this guy needs a beer
Rock gitarın kilometre taşlarından ve gelmiş geçmiş en ilham verici müzisyenlerinden Link Wray, gitar uslubu, distortion ağırlıklı olmak üzere, birçok yeniliğe sahip olduğundan "The Rumble Man" ve "The King of Distortion" olarak da tanınır. Gitarı çocuk yaşlarda öğrenmiş ve Country ve Rockabilly müzik türlerine ilgi duymuş Amerikalı Fred Lincoln Wray, Jr. müzisyen diğer kardeşleriyle ("Ray" Vernon Wray- Ritm ya da Bas Gitar, Douglas Wray- Davul) birlikte "Lucky Wray and the Palomino Ranch Gang" (Lucky Wray and the Palomino Ranch Hands) grubunu kurar, grup bir süre konserlerde lokal Country müzisyenlerin arkasında sahne alırken Benny's Rocket Room ve The Ozark Club gibi bazı kluplerde de alt grup olarak sahneye çıkar. Bu tür müzikal aksiyonlar gruba plakçı ve prodüktörlerle yakınlaşma fırsatı sağlar ve grup Country plaklarıyla tanınan Starday Records'tan birkaç single çıkarır ancak başarı sağlayamaz ve kardeşlerden Vernon Wray, Ray Vernon ismiyle solo kariyer planlarken grup isim değişikliğiyle "Link Wray & His Raymen" (Link Wray & The Raymen/The Wraymen) adıyla, Milt Grant's House Party isimli lokal bir dans partisi organizasyonunda çaldıklarında büyük ilgiyle karşılaştıktan sonra karar vermiş oldukları, ABD başta olmak üzere birçok batı ülkesinde milyonlarca satacak olan "Rumble" parçasını single olarak çıkarır. Parça yıllar sonra "Blues ile Surf müzik arasında bir köprü" olarak yorumlanır ve günümüze kadar "Pulp Fiction", "Independence Day" ve "Blow" başta olmak üzere, birçok sinema filmi ve televizyon dizisinde kullanılan ve kitlelerin artık bildiği bir şarkı haline gelir. "Rumble" başarısının ardından grubun 60'larda onun kadar yüksek satış rakamlarına ulaşamamış ancak popüler olmuş diğer şarkılarından birkaçı, "Jack The Ripper", "Ace Of Spades", ve "The Shadow Knows" olur.

70'lerdeki Link Wray soundu 60'lardaki instrumental ağırlığından farklı olarak folk etkiler taşır, vokal, gitar kadar ön plana çıkar, sonraki yıllardaki bazı albümlerinde de görülür bu değişim. Fakat Wray, Jimi Hendrix'ten, Jeff Beck'e kadar çok sayıda ünlü Rock gitaristinin ilham kaynaklarından biri olmuştur ve live ve kompilasyon albümleri hariç 1997'de çıkardığı "Shadowman" albümüne kadar üretkenlik açısından müzik hayatını oldukça aktif sürdürdüğü söylenebilir ve kendine özgü, etkileyici gitar üslubuyla Rock müzik tarihinin unutulmaz müzisyenleri arasındadır. Özellikle 80'lerden itibaren Avrupa'da konserlerden tv şovlarına varan geniş bir organizasyon dizisi içinde yer alan sanatçı Avrupa'da yaşamaya başladı, 2005'te, kalp rahatsızlığından Danimarka'da hayatını kaybetti. Gitar efsanesi Link Wray, Madonna'ya dahi Rock kültürüne katkı sunduğu için(?) yer vermiş olan Rock and Roll Hall of Fame and Museum isimli Rock müzesi tarafından dikkate alınmadı! Oysa Link Wray için, müzede yer verilmiş bir grup 'The Who'nun gitaristi Pete Townshend şu yorumu yapmıştı: "He is the king; if it hadn't been for Link Wray and Rumble, I would have never picked up a guitar."

Link Wray'in almış olduğu ödüllerden bazıları
Native American Music Awards (NAMAs members)
Rockabilly Hall Of Fame members

Link Wray'in en popüler albümleri
Rumble/The Swag (1958)
Raw-Hide/The Dixie-Doodle (1959)
Link Wray & The Wraymen (1960)
Jack The Ripper/The Stranger (1961)
Great Guitar Hits by Link Wray(1962)
Jack The Ripper (1963)
Link Wray Early Recordings (1963)
Link Wray (1971)
Beans and Fatback (1972)
The Link Wray Rumble (1974)
Stuck In Gear (1975)
Bullshot (1979)
Apache/Wild Side of the City Lights (1990)
Indian Child (1993)
Shadowman (1997)

http://www.linkwray.com/

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol

tag heuer carrera womens price montblanc timewalker 2017 replica watches rolex oyster perpetual datejust made in hong kong vintage heuer chronograph replica watches hublot 992703 price panerai limited edition 2015 replica ladies watches ulysse nardin watches platinum brand watches for ladies uk replica watches belfort watch kickstarter breitling yellow face chrono uk replica watches