yalnızlık

(gbkz:peyami safa) eseri

idrakine varılmamış bir yalnızlık hakkında konuşabilirsin ama yalnızlığının idrakine varırsan sükût etmekten başka çaren kalmaz.

Saklandığın o küçük delikte buluyor seni
Yalnızlık



https://www.youtube.com/watch?v=w6kvN24R1EE

kemik gibi. ne yana dönsem batıyor.

hiçte tanrısal değil, görkemli değil.
o yalnızca ölümle yaşam, geçmiş ve gelecek arasında karanlık bir nokta.
geçmişi ve geleceği olmayan irinli bir leke yalnızlık denilen...
(Ahmet telli)

Birden sen gelsen aklıma
Seni unutsam bazı bazı
Meraklansam gizlice,
Delice kıskansam seni

Hep yalnızlık var sonunda
Yalnızlık ömür boyu,
Hep yalnızlık var sonunda
Yalnızlık ömür boyu

\"paylaşılmaz, paylaşılsa yalnızlık olmaz.\"

insanların arasına karıştığımda etkisini daha çok hissettiğim şey.

Yalnız kaldınız sanırsınız,
Biliyorum.
Yalnız bırakılmışsınız,
Biliyorum, Ötesi yok.
Ötesi var:
Yalnızlık Müziğin bile seni dinlemesidir.
Yalnızlık İnsanın kendine mektup yazması
Ve dönüp-dönüp onu okuması
Yalnızlığın da ötesidir.

An itibariyle fazlasıyla hissettiğim durum..

Yalnızlık alır götürür koy beni yazık bana
eller böyledir hep ayırır karışır sevdalara. Gülben ergen

bir (gbkz:hüseyin nihal atsız) şiiri.
***
yine aklımda bugün sen varsın,
yine derdinle hayalim hasta.
bürüsün kalbimi derdin sarsın;
bir ümit var bu tükenmez yasta.
***
bir yaram var! ona merhem vurman,
bir hayaldir ki gönülden taşıyor.
ayırırken bizi yollar ve zaman,
sana kalbim daha çok yaklaşıyor.
***
nerde bilmem o geçen günlerimiz?
artık onlar yeniden gelmeyecek.
nerde kırlar, uzayan yol ve deniz,
o öten kuş, o güzel pembe çiçek?
***
göklerin ziyneti mes'ut kuşlar
ötüşürlerdi yağarken yağmur.
şimdi onlarda melul olmuşlar,
çünkü artık ne ışık var, ne de nur.
***
dinledik rüzgarı sessiz sesssiz
okuyorken bize bir gamlı kitap.
suya çizmişti gümüşten bir iz,
yükselirken gece dağdan mehtap.
***
şimdi hülyaya gömülmüş ölüyüm;
ne gelen var, ne giden var, ne soran.
ıztırap yaylasıyım gam çölüyüm;
esiyor sadece gönlümde boran.
***
bir hayal alemi ardında; uzak,
sisli iklimlere sürdüm, gittim.
varlığım burda sönüp kaybolacak...
belki ben şimdiden öldüm... bittim...

fiziksel yalnızlık ve ruhsal yalnızlık olarak ikiye ayrılır. Evet ruhsal olanı çok kötüdür.

bazen ihtiyaçtır.

\"Ve yalnızlık, sigara külü kadar yalnızlık!\"

Kaybettiklerini farketme eşiğinde şiddetli olarak hisseden olgu. Ya da yerini dolduranadığında.

Şu dizelerle güzel anlatılmış:
\"sigara ve kahveyi saymazsak evde yalnızım
günlerdir söylüyorum;
sigara ve kahveyi saysak da evde yalnızım\"

Sebebi olandır. Yalnızlık hep yalnız olduğun için değil, yalnızlığın öncesi yükler ağırlıklarını, korkularını. Sadece, \"nasıl\" diyebiliyorsun...

geceleri yalnız yatmaktan çok sıkıldım. Artık bi canlıya sarılarak yatmak istiyorum. Hatta saat 8 de yatmak istiyorum.