sergei m. eisenstein

(bkz: potemkin zırhlısı)

(bkz: dziga vertov)'un kino-eye kuramının karşısında yer alan kino-fist kuramını geliştirmiştir. hiç boşluk bırakmaz, her yeri doldurur bu bakımdan yüksek tempoyu tercih eder. buna entellektüel bir sinema anlayışı da diyebiliriz, bütünlük taşır çünkü. Tabi, çatışmalar ile bezenmiş. sinema sadece film demek değildir, gösterim anı da önemlidir. tıpkı, brecht'in tiyatro kuramında olduğu gibi. sahne ve seyirci arasındaki görünmez duvar yıkılır, bu da karşılaşma anının, gösterimin seyirciyi içine alması demektir. 5 adet temel olmuş kurgu ilkesi var. metric, rhythmic, tonal, overtonal ve intellectual.

(bkz: reflectivity)
(bkz: yabancılaşma)