elfirâşetüzzerka

İlginç

ortak paydamız

Bizi sevmeyen, görmezden gelen insanlara sevgi beslememizin gereksiz olduğunu beyan eden bir atasözü.
Bu sözün başka versiyonları da var ama bizim oralarda böyle kullanılıyor.

Kel demek. Bizim oralarda :)

(bkz: Keçel)

Ağlamak merhamet göstergesidir. Yüreğinde merhamet taşıyan her insan ağlar.

psikolojik ya da fiziksel her türlü neden olabilir.
En son Bu sabah çay demlerken 1 çaydanlık dolusu kaynar suyu üzerime dökmem sonucu ağladım. Ağrı kesici iğne etkisini gösterene kadar da susmamıştım.

Bazen canınızı o kadar çok yakıyorlar ki, o insanlarla olan hesabınızı ahirete bırakamıyorsunuz. Allah'ım ne olur adaletinin tecelli ettiğini dünya gözüyle de göreyim. Göreyim ki az da olsa içim soğusun diyorsunuz. Tam olarak bunu düşünüyordum evet.

Hepsi olmasa da bir çoğu Menfaat ve çıkar uğruna renk değiştiren bukalemun gibiler. O an iktidarda ak parti yerine herhangi bir parti olsa onun destekçisi olurlardı. Gezi Parkı olaylarında aslan kesilip mehmet Ali alabora hapse atılınca süt dökmüş kediye dönenler bilhassa.

Onları kobay olarak kullanmaktır.

(bkz: Hayvanlara yapılan eziyetler)

Doğum yapan anne fil, ölü doğan yavrusunu hayata döndürmek için çabalıyor. Kendi merhametinden annelere verdiği %1'lik merhamet bile böylesi mükemmel iken, annelerimizden 99 kat daha merhametli olan rabbimiz biz kullarını ne kadar da çok seviyordur.
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=1540119076084795&id=1551286321828213&ref=bookmarks

İmamhatip öğrencilerini arapça ile tanıştırırken yaptığımız gibi önce en kolay kelimelerle başlayayım. :)
Kalem: kalem
Defter:defter
Kitap:kitap
Saat:saat
Vakit:vakit
Öğrenciler: öğretmenim arapça çok zoooor
Elfirâşetüzzerka: bakın çocuklar, türkçe de kullandığımız çoğu kelime arapça zaten. Zaten bildiğiniz bir dil, siz farketmeden altyapınız oluşmuş zaten. Öğrenirken hem çok eğlenecek hem çok şaşıracak, Aaa bu kelime de mi arapçaymış diyeceksiniz. (dikkat çekme-güdüleme)

Hadesten taharet yok, tırnaklarda oje var abdest olmaz
Necasetten taharet yok, o tırnaklar arasında kimbilir ne kirleri barındırıyor.
Setri avret yok, boyun yaka alaçık.
İstikbali kıble mi istikbali kamera mı olmuş anlaşılmıyor
Vakit ne vakti bilmem de
Niyet duaya mı, poz vermeye mi acaba?
"Dua ediyormuş gibi çek
En masum gösteren profilden al kareye
Çehreme nurdan huzme indirmeyi unutma sakın!
" sadece çocuk olsaydı mahzur görmezdim de kendisi de full makyajla kameralara poz verince samimi durmamış.

(bkz: Essalâtü hayrun minen nevm)
Namaz uykudan hayırlıdır

Seyahat edin sıhhat bulun demiş efendimiz (sas) seyahatte sıhhat var demekki. Hayırla gidin hayırla gelin diyorlar birbirlerine insanlar da.

Biraz çılgın bir yazar. Ama öyle içten öyle samimi ki. Anlaşamadığımız noktalar var mı? Var evet. Ama anlaştığımız noktalar da var fazlasıyla. Zaten herkesle her konuda anlaşılsaydı farklılıklarımız olmasaydı nasıl oluşurdu benliğimiz, bizi biz yapan şeyler.
Her neyse. Seviyorum bu kızı. :)

Belli bir yaşa gelip okuma yazma bilmeyen teyzelere kuran okumayı öğretmiştim bir zamanlar. Kimileri imkansızlıktan gitmemiş, kimilerini kızlar okumaz diye göndermemiş tarla da bağda bahçe de çalıştırmışlar, kiminin köyünde okul yokmuş. Bu teyzeler Okuma yazma bilenlere göre daha çok zorlanıyorlardı tecvit ve ilmihal derslerinde. Harfleri de öğrenemiyorlardı. Ben de tuttum ellerine verdim kalem defterleri, Arapça yazmayı öğrettim harfleri öğrenebilsinler diye. Bu yaştan sonra elimize kalem aldık yapamayız edemeyiz dediler, aldırmadım tuttum ellerinden birlikte yazdım, cesaret verdim iyice onlara. Dantel örgü dediğiniz işler hesap sayı. Matematiği çok iyi kullanıyorsunuz bunu mu yapamayacaksınız dedim. Pasta börek tarifleri aklınızda. Neyi ne ölçüde katacağınızı biliyorsunuz, Zekanız kuvvetli biraz gayret dedim. Yazdılar. Hem de öyle güzel öyle dikkatli yazdılar ki, dantel ilmekleri gibi. Bir kaç ayda Harfleri güzelce öğrendiler. Hazır ellerine kalem tutturabildim dedim, halk eğitimden okuma yazma kursu talep ettim. Sağolsunlar kursun yakınındaki okulumuzda açtılar. Cesaret verdim okula da yolladım torun torba sahibi nineleri teyzeleri. Şimdi arada cumada bayramda telefon açıyorlar. Her kuran okuduğumuzda sevaplarından sana da bağışlıyoruz diyenler, büyük bir minnettarlıkla dua edenler, dualarında kendi çocuklarından önce benim adımı söyleyenler... Bi tane Erzurum'lu teyze vardı. Bana derdi ki hocam bana bu dünyada emeği geçen iki kişi var. Biri doğurup büyüten anam diğeri sensin. Sarıldığımda tutar ellerimi avuçlarımı öperdi yerin dibine geçerdim utançtan. Şimdi düşünüyorum da, yaşadığım onca sıkıntı geldi geçti. Yaşımdan büyük dertlerim oldu. O dualar sayesinde Allah yardım etti bana belki de. Bilemiyorum.

Konu dağıldı sanırım biraz.